Á varinhellunni

Nú skal ég sýna þér nokkuð,
sem nýtt er svo litlum kút.
Við skulum ganga fram göngin
og gægjast um dyrnar út.

Þeir geta þröskuldinn sigrað,
sem þrauka fast við sinn keip.
En vertu aðgætinn, vinur,
því varinhellan er sleip.

Og svo koma þyngri þrautir.
Sko, þetta er nú, kútur minn,
hin víðsjála, stóra veröld.
Æ, við skulum koma inn.